Kto wymyślił, stworzył anime – Historia Osamu Tezuki

Wiele konwencji i twórczych wpływów, które są obecne we współczesnej mandze i anime, zostało po raz pierwszy przedstawionych japońskiej publiczności w pracach Osamu Tezuki. Duża część jego prac z lat 40. i 50. to historie przygodowe, które zawierały wątki antywojenne i krytykę społeczną. Z kolei dzieła z lat 50. i 60. to historie science fiction z motywami eksploracji i odkryć.

Jego prace do dziś badane są przez artystów i naukowców ze względu na ich unikalny styl artystyczny. Śmiało możemy stwierdzić, że Tezuka stał się inspiracją dla wielu osób na wiele dekad i pozostaje istotną inspiracją nawet po swojej śmierci.

Kim był Osamu Tezuka?

Osamu Tezuka był japońskim artystą mangi, animatorem i producentem filmowym, który na zawsze zmienił oblicze japońskiej animacji i mangi. Często nazywany jest “Bogiem Mangi” lub “Ojcem Anime” i powszechnie przypisuje mu się stworzenie jednych z najbardziej ikonicznych postaci w świecie anime i mangi. Odpowiada również za wprowadzenie wielu konwencji i twórczych wpływów, które są obecne we współczesnej mandze i anime.

Prace Tezuki są powszechnie chwalone za ich unikalny styl artystyczny, zawiłe opowiadanie historii i innowacyjne wykorzystanie medium. Wpływ Tezuki jest dalekosiężny, a jego prace zostały zaadaptowane do filmów, seriali telewizyjnych, gier wideo, a nawet filmów live-action. Dziedzictwo Tezuki będzie nadal żyło w sercach jego fanów i w pracach wielu twórców, którzy inspirowali się jego historiami i sztuką.

Jak wyglądała jego kariera?

Tezuka rozpoczął swoją karierę jako artysta mangi we wczesnych latach 40. Na jego prace duży wpływ miały polityczne i społeczne wstrząsy, których doświadczył w młodości, a także różne style i gatunki artystyczne, które były popularne w tym okresie. Do jego najbardziej znanych prac z tego okresu należą opowiadanie “New Treasure Island” oraz długoletnia seria “Jungle Emperor” (na Zachodzie znana jako “Kimba the White Lion”).

Jak wielu innych japońskich artystów w tym okresie, Tezuka był pod wielkim wpływem II wojny światowej. Jego komentarze polityczne i społeczne znalazły się w jego sztuce, a wiele jego prac z tego okresu zawiera antywojenne sentymenty i silną krytykę japońskiego militaryzmu.

Najważniejsze dzieła Tezuki:

• “Nowa Wyspa Skarbów” (1943): Ta krótka historia jest często przypisywana zaznaczeniu początku kariery Tezuki jako artysty mangi. Był to ambitny projekt, ale mimo to udało mu się stworzyć historię, która była wzorowana na politycznych i społecznych wstrząsach, których Tezuka doświadczył w swojej młodości.

• “Black Jack” (1957): To historia skupiająca się na młodym lekarzu, który przeprowadza eksperymenty medyczne na sobie, aby wyleczyć ludzi z różnych chorób i deformacji. “Black Jack” to swojego rodzaju “utorowanie drogi” do rozwoju gatunku dramatu medycznego, którego motywy są tak często powielane w wielu współczesnych japońskich programach telewizyjnych.

• “Jungle Emperor” (1950): To długo działająca seria mangowa o chłopcu, który jest wychowywany przez małpy. Manga została pierwotnie stworzona jako parodia opowieści “Tarzan”. Była to również pierwsza seria mangowa, która została opublikowana w gazecie.

• “Metropolis” (1951): Temu dziełu science fiction często przypisuje się utorowanie drogi w kierunku rozwoju gatunku cyberpunk, który jest tak widoczny w wielu współczesnych japońskich filmach.

Czy Tezuka miał duży wpływ na rozwój mangi i anime?

W jego historiach często pojawiały się postacie reprezentujące złożoność i sprzeczność ludzkiej natury, a wiele z nich zgłębiało wewnętrzne zmagania tych postaci, jak również zmieniające się społeczne i polityczne klimaty ich społeczeństw. Na twórczość Tezuki duży wpływ wywarło także wiele stylów artystycznych, konwencji wizualnych i technik narracyjnych, które były popularne na Zachodzie pod koniec lat 30. i na początku lat 40. Jego prace są również często zauważane ze względu na zawiłe opowiadanie historii i unikalny styl artystyczny.

Wiele z tych dzieł stało się zszywkami współczesnego, japońskiego przemysłu filmowego i telewizyjnego, które nawet po kilku dekadach dalej są popularne wśród japońskiej publiczności.