Manga – słowo oznaczające rysunek, dzisiaj po prostu kojarzone jako komiks japoński. Mangi drukuje się na czarno-biało, oprócz okładek, które są w kolorze. Na podstawie mang powstają adaptacje filmowe (anime). Istnieją dwa inne odpowiedniki mangi: manhua (chiński komiks) oraz manhwa (koreański). Niektóre gatunki mangi mogą przypominać te z anime. A oto podstawowe gatunki mangi i ich krótki opis:
Alternatywna – manga ta ma cechy wykraczające poza kanon charakterystycznych cech, posiada coś oryginalnego; dzielimy ją na 3 mniejsze rodzaje:
o hekiga (obrazy dramatyczne),
o la nouvelle manga (francusko-belgijsko-japoński ruch artystyczny),
o semi-alternatywne (popularny styl indywidualistycznych publikacji).
Sentai – istnieje grupka osób, przyjaciół, którzy walczą ze złem, które chce opanować świat. Bohaterowie posiadają niezwykłe moce, przykład: Naruto, Dragon Ball.
Maho shojo – lub inaczej magical girls; podgatunek z grupy shojo zarówno mangi jak i anime; występuje grupa dziewcząt z magicznymi mocami. Najbardziej znaną serią w Polsce z tego rodzaju jest Sailor Moon (z 1992r.). Bohaterki zawsze walczą o dobro świata, nigdy w złych intencjach. Okazują swoim wrogom współczucie, nigdy ich nie nienawidzą, nie czują do nich gniewu; Inny przykład to: Cardcaptor Sakura, Kamikaze Kaitou Jeanne.
Mecha – podgatunek shonen; opowiada o humanoidalnych kształtów robotach kierowanych ręcznie przez pilotów lub zdalnie (rzadziej); mecha służą głównie do walki. Często serie z mecha mają charakter militarny; fabuła obraca się wokół danych mecha i ich pilotów. Znane serie to: Gundam, Code Geass: Leluoch of the Rebellion.
Ecchi – występują lekko erotyczne sceny, bez pokazywania stosunku płciowego oraz narządów płciowych, co odróżnia ten gatunek od hentai. Mnóstwo jest tu podtekstów seksualnych, często prezentowane są kobiece wdzięki. Dużo scen z bielizną w roli głównej; fabuła przybiera kształt komedii erotycznej. Mangi skierowane głównie dla czytelników powyżej 15. roku życia. Przykład: Chobits, Green Green, Love Hina.
Hentai – z jap. zboczeniec; manga o charakterze pornograficznej. Posiada czysty przekaz erotyczny bądź bardziej rozwiniętą fabułę i głębszy sens; bardzo popularny gatunek nie tylko w Japonii. Dzieli się na 3 podgatunki: Soft, Hard i Tentacle. Ze względu na popularność powstają także pokrewne serie z rodzaju yaoi, yuri, rorikony (inaczej lolicony) i shotakony oraz amatorskie dojinshi opowiadające zazwyczaj o przygodach seksualnych bohaterów innych mang czy anime.
Shojo-ai – Manga homoseksualna o dwóch zakochanych w sobie dziewczętach. Sceny bliskości bohaterek ograniczają się do pocałunków. Jest to lżejsza forma yuri, gdzie przedstawiono również stosunki płciowe; Elementy homoseksualne można odnaleźć choćby w Czarodziejce z Księżyca, w scenach między Haruką, a Michiru. Inne znane serie yuri to Rewolucjonistka Utena, Ghost in the shell.
Shonen-ai – dosłownie chłopięca miłość. Lżejsza forma yaoi, gdzie podobnie jak w yuri przedstawiono stosunki płciowe; serie popularne wśród homoseksualistów i młodych dziewcząt. Dwaj główni bohaterowie mają charakterystyczne cechy. Seme czyli dominujący w związku, najczęściej dobrze zbudowany, ma krótkie włosy, wąskie oczy i jest wyższy od swego partnera. Spełnia rolę “prawdziwego mężczyzny”. Drugi bohater – uke, to często młodszy, niższy, zniewieściały chłopak. Wrażliwy, odkrywa swą prawdziwą orientację zazwyczaj po pierwszym stosunku z seme. Przykład: Yami no Matsuei, Loveless.
Dojinshi – fan art. Rysowane zazwyczaj przez rysowników amatorów; Bohaterami są znane postacie z innych mang/anime. Postacie w dojinshi mogą mieć nieco odmienny wygląd od oryginału. Zazwyczaj w takich fan artach autorzy kontynuują przygody znanych postaci, proponują zakończenie, gdy w pierwowzorze go nie ma lub jest inne. Autorzy tworzą dojinshi najczęściej na podstawie Naruto, Death Note czy Harry’ego Pottera.
Opracowane na postawie strony wikipedia.org.pl