W dniach 11-12 lutego 2017 roku wraz z Fumi i Kasildą wybraliśmy się do Wrocławia na pierwszą edycję konwentu Aishiteru. Jego nazwę tłumaczymy jako „Kocham Cię”, a więc jak można się domyślić tematyką tego konwentu miała być miłość, lecz poza niektórymi panelami pasującymi pod konwencję oraz lekkimi zmianami wystroju, nie było to zauważalne i odczuwalne.

Akredytacja i miejsce konwentu

Na miejsce dotarliśmy jakoś po 11, więc natrafiliśmy oczywiście na kolejkę, którą my jako media ominęliśmy i poszliśmy prosto do akredytacji. Niestety identyfikatory dla mediów nie zostały przewidziane. W zamian za to mogliśmy wybrać ten, który nam się najbardziej podobał. Były dostępne trzy wzory: dla uczestników, dla wystawców i dla twórców atrakcji. Do tego otrzymaliśmy kolorowy sznureczek do identyfikatora, program wraz z mapką, informator oraz opaskę na rękę, która uprawniała nas do przebywania na terenie konwentu.

Jeden z identyfikatorów

Organizatorzy chyba nie spodziewali się takiej ilości osób i sleepy były wypełnione po brzegi, ale na szczęście jakoś sobie poradziliśmy i znaleźliśmy dla siebie kawałek miejsca. Na korytarzach byli rozstawieni wystawcy, u których można było znaleźć standardowe gadżety: przypinki, poduszki, breloczki, kubki itd. Niestety przez słabe rozmieszczenie stoisk, w niektórych miejscach były bardzo małe przejście i trzeba było się przeciskać.

Na głodnych konwentowiczów czekało sushi, makarony oraz food track umiejscowiony przed szkołą. W okolicy znajdowała się również żabka i biedronka. Do dyspozycji konwentowiczów były dwa pomieszczenia z natryskami, także spokojnie można było pójść i wziąć prysznic. W każdym pomieszczeniu były 4 kabiny także kolejek nie było.

Atrakcje

Na terenie konwentu mieliśmy do dyspozycji trzy salki z panelami mangi i anime, skromny games room oraz spore pomieszczenie z konsolami. Tematyczne panele typu Randka w ciemno czy Speed Dating szczyciły się dużą popularnością. Mi osobiście sposób w jaki była prowadzona Randka w ciemno się nie podobał. Główna sala nie była dobrym pomysłem do prowadzenia tego „konkursu”, ciężko było usłyszeć i zrozumieć co mówią uczestnicy, przez udźwiękowienie sali. Do tego wszystko było bardzo chaotyczne i miejscami ciężkie do ogarnięcia. Speed dating natomiast prowadziła osoba, która nie była do tego wyznaczona i tutaj wielki szacunek, bo bez wcześniejszego przygotowania poradziła sobie z tym wzorowo.

Dzieło Fumi wykonane
na warsztarach kanzashi

Organizacja na konwencie

O helperach słyszałem i czytałem wiele dobrego, jednak nie do końca mogę się z tym zgodzić. Na początku konwentu rozmawialiśmy z dwoma helperami z zapytaniem o sleepa, oboje powiedzieli, że pójdą się dowiedzieć co i jak, niestety później do nas nie wrócili. Po drugie toalety w późniejszej części konwentu nie były w najlepszym stanie i do końca konwentu się to nie zmieniło. W salkach z panelami też niestety nie zawsze był trzymany porządek. Na plus na pewno jest to, że śmieci były wyrzucane systematycznie i dostarczane nowe worki w sleepach oraz to, że nie brakowało nigdy papieru toaletowego.

Podsumowanie

Szkoła niestety nie była przystosowana do takiej ilości uczestników, jednak to można wybaczyć, ponieważ organizatorzy nie spodziewali się, że aż tyle osób przybędzie na konwent. Niestety panele na które chcieliśmy się wybrać zostały odwołane, a te które już się odbywały były źle rozplanowane i zdarzało się, że kilka ciekawych i ważnych atrakcji nakładało się na siebie, przez co nie można było wziąć w nich udziału. Do tego brak ultrastara, który zawsze jest oblegany, nie do końca zachowana czystość na terenie konwentu oraz brak jakichś większych oznak konwencji pozwalają mi dać temu konwentowi jedynie mocno średnią ocenę, takie 5/10. Liczę na to, że w przyszłorocznej edycji, jeżeli taka się w ogóle odbędzie zostaną poprawione te wszystkie niedociągnięcia i będę mógł z czystym sumieniem polecić wszystkim ten konwent.

Dziewczyny pozdrawiają czytelników i słuchaczy!

Pisał Markoz dla wakai.pl